عضلات کر بخش مهمی از بدن است که ارتباط میان بخش بالایی و پایینی بدن را برقرار می کند، موجب ایجاد ثبات در ستون فقرات می شود و اجازه حرکت در دامنه بیشتری را فراهم می آورد. هیچ بخش مجزایی برای عضلات کر وجود ندارد اما این، می تواند به صورت عمومی به عنوان ناحیه ای بین دنده ها و لگن در نظر گرفته شود .
به دلیل فقدان ناحیه ای مورد قبول، نواحی عضلانی متغیری وجود دارد که به عنوان کور شناخته می شود. با این حال، با استفاده از مرز های تقریبی، چند گروه عضلانی وجود دارد که می تواند به عنوان عضلات کر دسته بندی شوند . عضلات شکمی، عضلات ستون فقرات، دیافراگم، عضلات کف لگن . مجموعه این گروه های عضلانی شکل استوانه ای را تشکیل می دهد که 360 درجه در بخش میانی بدن چرخیده است.
نقش عضلات کر چیست؟
عضلات کور دامنه عملکرد های متفاوتی دارد که اجرای حرکات موثر را فراهم می آورد. اولین عملکرد عضلات کر فراهم کردن کنترل مهره های کمری است که ثبات ناحیه بین لگن و قفسه سینه را فراهم می کند .
این ناحیه با ثبات و پایداری عملکرد انتقال نیرو از بخش پایینی به بالایی و بالعکس را برعهده دارد. این در فعالیت های ساده ای مانند پیاده روی که در آن عمل دست پا از طریق عضلات کر هماهنگ می شود نشان داده می شود. علاوه بر این، ایجاد تنش در نیروها طی فعالیت های پیچیده مانند مشت زدن بوکسور ها، که در آن نیروهای تولید شده از پاها و لگن به سمت بازو و مشت ها منتقل می شوند،به صورت موثری انجام می گردد .
اهمیت عضلات کور در فیتنس چیست
دومین عملکرد حیاتی از عضلات کر که وجود دارد، تولید حرکات پویا و اجازه دادن برای اجرای الگوهای حرکتی متغیر و وظایفی است که قرار است اجرا شود . این در طول ساختار کر که به عضلات اجازه اجرای اعمال خم شدن، باز شدن، چرخش، و خم شدن جانبی می دهد را فراهم می کند.
علاوه براین، این اعمال می توانند به صورت مجزا یا همزمان برای تولید نیرو حرکت در هر سه صفحه حرکتی اجرا شود . این اقدامات همچنین می تواند با حرکات اندام ها به منظور انجام فعالیت های عملکردی مانند چرخش در کل بدن حین آشپزی هماهنگ شود .
از آن جایی که عضلات کر شناسایی شده در هر طرف ستون فقرات و دنده ها وجود دارد، این عضلات می توانند برای ایجاد یا غلبه بر حرکتی با هم عمل کنند . عضلات کر ثبات و پایداری و کنترل اصلی را در طول انقباضات ایزومتریک هماهنگ می کند تا مقاومت ستون فقرات، دنده ها و لگن را از حرکاتی مانند ددلیفت فراهم آورد .
در مقابل، حرکات سه محوره، دومین عملکرد اصلی عضلات کر را از طریق انقباضات ایزوتونیک که به طور منسجمی برای تولید حرکت را مانند حرکت پیچش روسی فراهم می کند.
ستون فقرات در حالت خنثی چیست؟
هدف بسیاری از تمرینات کر ثبات ستون فقرات در حالت خنثی است (رابینسون 1992؛ سال 1992). این مفهوم برگرفته از پانجابی، کسی که اصطلاح «حالت خنثی» و «ناحیه خنثی» را ابداع کرد است (پانجابی 1992a). این‌ها اصطلاحات دقیق براساس اندازه‌گیری میزان جابجایی بار است؛ علی‌الخصوص، برای میزان نیرویی که برای جابجایی بخش ستون فقرات است (پانجابی 1992a). به این ترتیب، درک درست این است که ستون فقرات خنثی ضرورتا بخش میانی بین خم شدن و باز شدن مهره‌های کمری باشد (اوسولیسوان و همکاران 2010؛ پانجابی 1992a).
ستون فقرات در حین ایجاد حرکات در دامنه‌های زیاد کمترین توانایی را در کنترل تنش دارد. بر همین اساس، ستون فقرات خنثی به عنوان موقعیتی درنظر گرفته می‌شود که در آن ستون فقرات در کمترین ریسک آسیب قرار دارد (پانجابی 1992a؛ رابینسون 1992؛ سال 1992). با این حال، ستون فقرات خنثی وضعیت خاصی نیست بلکه دامنه‌ای در هر جهت است که در آن‌جا میزان چالش کاهش‌یافته‌ای برای ساختارهای غیرفعال وجود دارد.
به طور کلی در یک حالت ایستاده، لوردوز کمی در مهره‌های کمری به عنوان یک حالت خنثی در ستون فقرات پذیرفته شده است (اولیسوان و همکاران 2010؛ پانجابی 1992a). در طول حرکات مختلف مانند فعالیت‌های اسکوات یا هینج، در شروع حرکت، ستون فقرات در حالت خم شدن قرار می‌گیرد و کمی از لوردوز را از دست می‌دهد (برنت و همکاران 2008؛ مک‌گیل و مارشال 2012؛ ویگوتسکی و همکاران 2015). با این حال، در طول حرکاتی مانند اسکوات، کتل‌بل سویینگ و صبح‌بخیر، داشتن 40 درصد خم شدن امری طبیعی است (برنت و همکاران 2008؛ مک گیل و مارشال 2012؛ ویگونسکی و همکاران 2015).
ثبات عضلات مرکزی بدن چیست؟
کسی که عضلات این ناحیه را بر اساس عملکرد اتصالی آن ها را به سیستم های لوکال و گلوبال طبقه بندی کرده است . سیستم گلوبال شامل عضلاتی است که به بخش های متعددی متصل می شوند مانند ارکتوراسپاین سطحی. به این ترتیب، عضلات در سیستم گلوبال غالبا به عنوان حرکت دهنده اصلی در ستون فقرات هستند که علاوه براین مسئولیت سازگاری با نیروهای خارجی که توسط بدن تجربه می شوند را دارد.
سیستم لوکال، با عضلات کوچک و عمقی تری هستند (مثل مولتیفیدوس) که تغییرات متقابل را تحت تاثیر موقعیت و وضعیت مهره های کمری قرار می دهد.
عرضی شکمی (TA) با سفتی بین مهره ای کمک رسانی می کند و قبل از شروع حرکت اندام به سمت جلو عملکرد دارد. پیشنهاد شده است که TA بیشترین نقش موثر را در ثبات و پایداری کر بین افراد سالم ایفا می کند .
با این حال، تحقیقات نشان داده است که TA به صورت ایزوله عمل نمی کند. قابلیت مقاومت در برابر حرکات ناخواسته در طول انقباض تمام عضلات کر، برخلاف تلاش برای محدود کردن فعال سازی برای TA به تنهایی از طریق تنفس شکمی انجام می شود .
قبل از توضیح در رابطه با عملکرد کر، مهم است که هدف کر در طول فعالیت های روز به روز بررسی شود. در حالی که عضلات اسکلتی تنه در طول نشستن، ایستادن و راه رفتن فعال است، وسعت فعالیت آن متغیر و به طور کلی نسبتا کم است .برای مثال، فعالیت عضله راست شکمی مورب خارجی در طول راه رفتن کمتر از 5 درصد از حداکثر انقباض ارادی است.
ثبات و پایداری کر را می توان به عنوان تلاش هماهنگی بالا، آگاهانه یا ناخودآگاه از زی رسیستم های عصبی، فعال و غیرفعال برای تولید، مقاومت، کنترل و یا انتقال نیرو و حرکت برای پاسخگویی به خواسته های یک کار خاص به طور مداوم و تحت تغییر شرایط تصور کرد. در طول شرح تمامی مقالات کر همراه با هم، یک چارچوب بهتر می تواند برای تلاش به منظور تعریف و توضیح ثبات و پایداری کر ایجاد شود.
