در همه ورزش ها از جمله در بدنسازی ممکن است آسیب هایی، از جمله آسیب استخوانی ایجاد شود. در این مقاله می خواهیم به بررسی آسیب های استخوانی در بدنسازی بپردازیم.
آسیب استخوانی در بدنسازی
استخوان ها اسکلت بدن را تشکیل می دهند و معمولا به ساختمان های استخوانی می چسبند. هر جدا شدنگی در استخوان را شکستگی می گویند.
در مجموع، باید شکستگی را یک آسیب بالقوه جدی تلقی کرد چون این گونه آسیب نه تنها اسکلت بلکه بافت های نرم مجاور آن عروق، اعصاب، تاندون، رباط، عضلات و پوست را هم دچار آسیب می کند.
شکستگی چطور اتفاق میفتند؟ شکستگی ممکن است نتیجه یک ضربه مستقیم مانند ضربه به ساق پا یا با ضربه ای غیر مستقیم مثل سقوط که نتیجه برهم خوردن تعادل است باشد.
انواع آسیب های استخوانی
به طور کلی شکستگی ها به دو دسته باز (مرکب) و بسته (ساده) تقسیم می شوند. وقتی دو سر استخوان شکسته پوست را بشکافد از نوع باز یا مرکب خواهد بود.
وقتی پوست در نتیجه شکستگی صدمه ای نبیند شکستگی بسته یا ساده خواهد بود.
در شکستگی های مرکب خطر بروز عفونت در استخوان بسیار زیاد است و به درمان ویژه نیاز دارد. علاوه براین، گر شکستگی سطح مفصل مجاور را دربر بگیرد، آن را شکستگی مفصلی می نامند.
یک تقسیم بندی دیگر آسیب شکستگی به انواع طولی، عرضی، مایل، کارپیچی، فشرده، خرد شده و ترکه ای تقسیم بندی می شود.
انواع دیگر شکستگی را می توان شکستگی اوالژن و شکستگی چوب تر دسته بندی کرد.
شکستگی اوالژن در آن بخشی از استخوان که به تاندون یا رباط متصل است کنده یا جدا می شود.
شکستگی چوب تر شکستگی کامل استخوان های دراز است که در قسمت تحدب از هم جدا و در قسمت تقعر به هم متصل است.
استخوان همیشه به جهتی که کشیده می شود می شکند. چرا؟ چون شکنندکی استخوات در مقابل کشش خیلی بیشتر از فشار است و از طرفی دیگر بافت استخوانی بچه ها نسبت به بزرگسالان حالت ارتجاعی بیشتری دارد که این موضوع بیان می کند که چرا کودکان بیشتر دچار شکستگی چوب تر می شوند.
علائم و تشخیص چگونه است؟
- تورم و خون مردگی پیشرفته در محل جراحت به دلیل آسیب دیدگی بافت های نرم و عروق خونی کوچک
- حساسیت و احساس درد در محل جراحت به صورت حرکت یا فشار موضعی
- تغییر شکل و ایجاد ناهنجاری حرکتی در استخوان شکسته
درمان چیست؟
- اگر زخم باز است روی آن را با باند بهداشتی بپوشانید.
- عضو صدمه دیده را با استفاده از آتل ثابت و بالا نگه دارید.
هنگام آسیب دیدگی اندام فوقانی (مثل دست ها) عموما عضو را با بستن به بدن حمایت می کنیم و پاها را نیز به اندام قرینه می بندیم تا ثابت بماند. مفاصل مجاور محل شکستگی را نیز باید بی حرکت نگه داشت.
باید هر چه سریع تر هرگونه جابجایی زیاد اسخوان ها اصلاح شود تا خونریزی کنترل شود، درد کاهش یابد، و خونرسانی به حالت اول بازگردد.
در مواردی که شکستگی استخوان بدون جابجایی باشد عضو ورزشکار آسیب دیده با گچ گرفتن و بی حرکتی حمایت می شود. کارهای درمانی ابتدایی بسیار مهم است که می تواند موجب شود تا ورزشکار هر چه سریع تر به تمرینات خود بازگردد. در مواردی که شکستگی با جابجایی استخوان توام است، دو سر استخوان باید با جا انداختن در حالت طبیعی قرار بگیرند.
این امر بدون جراحی (در حالت بسته) یا با جراحی (در حالت باز) انجام می شود. بعلاوه، ثابت سازی داخلی نیازمند گچ گرفتن است که بعد از مدتی برداشته می شود.
با توجه به محل شکستگی، شدت عارضه و چگونگی روند بهبودی مدت نگه داشتن گچ در عضو ممکن است به چهار تا شش هفته زمان نیاز داشته باشد.
شکستگی ساق پا باید حداکثر تا سه ماه در گچ بافی بماند. بعد از برداشتن گچ نیز دوره توان بخشی باید برابر با زمان نگه داشتن عضو در گچ ادامه یابد.
شکستگی بر اثر فشار در استخوان
شکستگی بر اثر فشار که شکستگی ناشی از خستگی یا ضعف و عدم کفایت هم نامیده می شود، بیشتر در نتیجه وارد آمدن فشار مکرر در مدت طولانی در استخوان ایجاد می شود.
احتمالا التهاب ضریع استخوانی مقدم بر ان ظاهر می شود. البته این اضافه بار به حدی نیست که موجب شکستگی حاد در استخوان ها شود بلکه در مدتی طولانی اثر خود را بر جا می گذارد.
شکستگی ها در ورزش
دلایل ایجاد استرس فراکچر:
استرس فراکچر در نتیجه سه مکانیسم زیر ایجاد می شود:
- بار طبیعی با تکرار زیاد : دوی استقامت، دوی ماراتن
- بار سنگین در تکرار طبیعی: دو صد متر در حالی که فرد دیگری را هم حمل می کنید
- بار سنگین با تکرار زیاد: تمرین سنگین با وزنه
مورد مهم بعدی که مهم ترین خطر تلقی می شود، نه فقط موقع وقوع استرس فراکچر، بلکه ورود فشار بیش از حد بر سایر بافت است.
در ریشه یابی استرس فراکچر دو دیدگاه وجود دارد: خستگی و اضافه بار
- خستگی: خسته شدن عضلات و عدم حمایت از استخوان در برابر فشار های ورزشی
- بار اضافی: انقباض گروه های عضلانی خاص، سبب خمیدگی و شکستگی استخوان م یشود مانند عضلات پشت ساق که سبب شکستگی درشت نی می شود.
نواحی شایع در استرس فراکچر:
- درشت نی: دو سوم بالایی
- نازک نی: 5 تا 7 سانتی متری بالایی قوزک خارجی
- کف پا: دذ سومین استخوان کف پایی
رشته های ورزشی و استرس فراکچر
- دوندگان استقامت و صحرا نوردی
- دوندگان پیست دو میدانی
- پرنده های ارتفاع
- پرتاب کنندگان نیزه
شکستگی ها در ورزش و بدنسازی
علائم و تشخیص چیست؟
در هفته های اول ظهور علائم، درد و حساسیت با شروع فعالیت و فروکش کردن آن با قطع فعالیت را خواهیم داشت.
در 50 درصد مواقع رادیوگرافی ابتدایی علائم را نشان نمی دهد. در افرادی که درد پایین ساق دارند و حتی با وجود استراحت علائم بیش از دو هفته ادامه دارد احتمالا ابتلا به استرس فراکچر هستند.
درمان
- استراحت 4 تا 8 هفته
- استفاده از گچ برای 2 تا 6 هفته
- استفاده از عضا
- انجام رادیو گرافی
مجله سلامتی فراگامان همواره بر آن است تا به تمام ابعاد حوزه بدنسازی و فیتنس بپردازد. شما می توانید به طور کامل از مطالب سایت بهره مند شوید.
فراگامان در حوزه تولید بهترین تجهیزات ورزشی خانگی، انواع دستگاه بدنسازی فعالیت می کند و می توانید تمام محصولات را مشاهده کنید.
