بدن سازی و تناسب اندام, تمرینات تناسب اندام و فیتنس, کاهش وزن و لاغری

جامپینگ فیتنس برای بانوان

فیتنس و ترامپولین

تمرینات ورزشی جامپینگ فیتنس گروهی از تمرینات پرشی و پر تحرکی هستند که به وسیله ترامپولین انحام می شوند. در بسیاری از باشگاه ها این تمرینات در قالب کلاس های گروهی که همراه با موزیک های شاد است برگذار می شوند.

می دانید که پرش موجب افزایش ضربان قلب می شود و افزایش ضربان قلب هم می تواند بهبود سیستم قلبی عروقی را به همراه داشته باشد. می دانید که یکی از روش های چربی سوزی هم استفاده از تمرینات هوازی در کنار تمرینات مقاومتی و کار با دستگاه بدنسازی و تجهیزات ورزشی است.

فیتنس را اصولی یاد بگیرید|نحوه انجام تمرینات و برنامه تمرینی رایگان

جامپینگ فیتنس چیست؟

جامپینگ فیتنس از انواع تمرینات و ورزش های کاردیو و هوازی است که با پرش روی ترامپولین انجام می شود. در انواع تمرینات جامپینگ فیتنس می توانیم طراحی تمرین های متعدد و مختلفی را ببینیم که توسط مربی طرح ریزی شده است و انجام می شود.

در تمرینات حامپینگ فیتنس، تقریبا تمام عضلات بدن درگیر هستند و می تواند به عضله سازی و خوش فرم تر شدن عضلاتی همچون پاها، بازوها، ران، باسن، شکم و … کمک کند. علاوه بر عضله سازی، فاکتورهای متعدد آمادگی جسمانی نظیر چابکی، سرعت، استقامت عضلانی و البته استقامت قلبی تنفسی هم افزایش می یابد.

جامپینگ فیتنس می تواند با داشتن یک طراحی تمرین درست تمام فاکتورهای فیتنس و امادگی جسمانی را افزایش دهد که به این ترتیب به آمادگی کلی بدنی کمک خواهد کرد.

آیا با جامپینگ فیتنس لاغر می شویم؟

می دانیم که یکی از راه های کاهش درصد چربی بدن و کاهش وزن استفاده از تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی است که در کنار رعایت یک رژیم غذایی خوب و درست انجام می شود.

پریدن و انجام تمرینات هوازی علاوه بر سوزاندن چربی های اضافی بدن، می تواند سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت کند و علاوه بر آن، متابولیسم بدن را افزایش می دهد که به این ترتیب روند کاهش وزن شما به خوبی و سهولت بیشتری انجام می شود.

پس جامپینگ فیتنس می تواند در کنار داشتن و رعایت یک رژیم غذایی پر پروتئین به کاهش وزن تدریجی شما نیز کمک شایانی داشته باشد.

انرژی بیشتر با جامپینگ فیتنس!

کلاس های جامپینگ فیتنس معمولا در غالب کلاس های گروهی و شادی برگزار می شوند که این موضوع می تواند به افزایش انرژی و شادی شما نیز کمک کند. بعد از تمرین، بدن هورمون های شادی آوری نظیر دوپامین را ترشح می کند که به این ترتیب بعد از ورزش جامپینگ فیتنس می توانید احساس شادی و سرحالی بیشتری را تجربه کنید.

جامپینگ فیتنس به افزایش گردش خون کمک کرده و با افزایش میزان اکسیژن موجب می شود تا مواد مغذی به طریق بهتری به مغز و سلول ها برسد.

مفاصل قوی تر با جامپینگ فیتنس

پرش روی ترامپولین در مقایسه با پرش روی سطوح عادی و گاها سفت هم با ایمنی بیشتری انجام می شود هم احساس بهتری را در ورزشکاران ایجاد می کند و ایمنی و راحتی بیشتری را برای ورزشکاران به ارمغان می آورد.

با پرش و طراحی تمرین برنامه ریزی شده روی ترامپولین و شرکت در کلاس های جامپینگ فیتنس می توانید از بروز بسیاری از دردهای استخوانی و مفاصلی جلوگیری کنید.

فواید جامپینگ فیتنس

  • کالری سوزی و کاهش وزن
  • ترشح هورمون های شادی آور
  • تقویت عضلات مرکزی بدن برای ثبات بیشتر و پیشگیری از آسیب
  • بهبود سیستم قلبی تنفسی
  • بهبود تمرکز
  • افزایش سیستم ایمنی بدن
  • و…
فیتنس و ترامپولین

فیتنس و تناسب اندام

تواتر

طبق دستورالعمل‌ های ACSM  به نظر می‌ رسد تواتر بهینه تمرین هوازی برای بیشتر بزرگسالان 3 تا 5 روز در هفته است که این تواتر می‌ تواند طبق شدت متغیر باشد. دستورالعمل‌ های فعالیت جسمانی 2018 برای آمریکایی‌ ها پیشنهاد می‌ کند که بزرگسالان باید 150 دقیقه در هفته تمرین با شدت متوسط داشته باشند.

در مجموع، این دستورالعمل‌ ها توصیه می‌ کنند که بزرگسالان باید هر میزان از فعالیت جسمانی متوسط تا پر شدت را حداقل 3 بار در هفته انجام دهند. با این‌ که ممکن است با دستیابی به بیش از 5 روز در هفته مزایای بیشتری نیز حاصل شود، همراه با افزایش تواتر و رسیدن به فلات، پیشرفت‌ ها می‌ تواند ضعیف‌ تر شوند چراکه این وضعیت غالبا در زمان‌ هایی که ورزش بیش از 5 روز در هفته انجام می‌ شود مشاهده می‌ شود.

در مجموع، تمرین در شدت بالا یا فعالیت شدید برای بیش از 5 روز در هفته ممکن است آسیب‌ دیدگی را افزایش دهد و برای بیشتر بزرگسالان توصیه نمی‌ شود. مسلما، افراد متمرکز بر رقابت یا عملکرد بالا تمایل به انجام بیش از 6 روز در هفته  را برای سازگاری‌ های فیزیولوژیکی خاص دارند. واضح است که اهداف مختلف نیاز به تغییر برنامه تمرینی و در نتیجه شامل خطرات مختلف مرتبط با آن است.

بین توصیه‌ های تواتر و شدت رابطه معکوس وجود دارد به گونه‌ ای که اگر شدت تمرین در انتهای محدوده هدف پایین نگه داشته شود، تواتر می‌ تواند افزایش یابد و بالعکس . شواهد کنونی پیشنهاد می‌ کنند که ترکیب چند تایی از تواتر و مدت زمان می‌ تواند برای دستیابی به توصیات فعالیت جسمانی استفاده شود.

برای مثال، تمرین با شدت متوسط 5 روز در هفته برای 30 دقیقه شاید هیچ تفاوتی با تمرین با شدت متوسط 3 روز در هفته برای 50 دقیقه نداشته باشد. در نهایت، اجرای تمرین هوازی تنها یک یا دو بار در هفته در شدت متوسط تا شدید می‌ تواند باز هم مزایای سلامتی را برای شاگرد به همراه داشته باشد.

شدت

سطح اولیه فیتنس متغیری است که باید هنگام تعیین شدت تمرین مناسب برای دستیابی به اضافه‌ بار مورد نیاز در نظر گرفته شود. مفهوم متغیرهای اولیه پیشنهاد می‌ کند که سطوح شدت ضرورتا در افراد آماده بالاتر از افراد غیر آماده است چراکه آستانه برای مزایای قلبی‌ عروقی بالاتر است.

مربی شخصی باید درک کند که آستانه شدت حداقل برای بهبود براساس سطح فیتنس اولیه، سن، وضعیت سلامتی، تفاوت‌ های فیزیولوژیکی، ژنتیک، عادات فعالیت جسمانی و عوامل اجتماعی روانی متفاوت است. برای افرادی با فیتنس پایین‌ تر، سطوح شدت پایین تا 45% از میزان اکسیژن مصرفی (VO2R) و ضربان قلب ذخیره (HRR) ممکن است چالش کافی را برای افزایش VO2MAX ایجاد کند. متقابلا، ممکن است ورزشکاران نخبه تمرین کرده در 95 تا 100% از VO2MAX نیز تمرین کنند.

فیتنس بانوان;آموزش اختصاصی هرآنچه که برای داشتن بدنی فیت لازم دارید

زمان یا مدت جلسه تمرینی

شدت و مدت زمان تمرین عموما با هم مرتبط هستند. همراه با افزایش یکی از آن‌ ها، دیگری کاهش پیدا می‌ کند. بنابر این، زمانی که توصیه ACSM برای تعیین مدت زمان 30 دقیقه تمرین در روز (150 دقیقه در هفته) از تمرین با شدت متوسط، 20 دقیقه در روز (75 دقیقه در هفته) از تمرینی شدید یا ترکیبی از هر دو را برای تقویت CRF اجرا می‌ کنید، باید شدت تمرین را نیز در نظر بگیرید (10).

این مدت زمان می‌ تواند در یک جلسه تمرینی و یا می‌ تواند به طور متناوب از طریق چند دوره تمرینی انجام شود. اگر فیتنس به دست آمده هدف اصلی باشد و این تمرین به صورت متناوب انجام شده باشد، پس هر دوره تمرینی برای هر دوره باید 10 دقیقه انجام شود.

با این حال، شواهد کنونی پیشنهاد می‌ کنند که فعالیت جسمانی تجمعی در دوره‌ های با مدت زمان 10 دقیقه‌ ای نیز مزایای سلامتی را شامل کاهش تمامی دلایل مرگ‌ و میر به همراه دارد. ممکن است افراد بی‌ تحرک نیاز به شروع با دوره‌ های کوتاه‌ تری (یعنی 5 تا 10 دقیقه در روز) از تمرین با شدت پایین را داشته باشند.

بعد از این، زمان و شدت باید در حین در نظر گرفتن خستگی شاگرد به طور تدریجی افزایش یابد. نرخ پیشرفت تا حد زیادی به وضعیت سلامتی و سن فرد بستگی دارد. تمرین با مدت بیشتر (بیش از 30 تا 60 دقیقه یا بیشتر؛ 250 تا 300 دقیقه در هفته) برای کنترل وزن، به ویژه برای افرادی که بی‌ تحرک هستند توصیه می‌ شود. این بازه زمانی شامل گرم کردن و سرد کردن نمی‌ شود و هر یک از این‌ ها باید علاوه بر زمان صرفی شده در برنامه تمرینی هدف، تکمیل گردد.

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *